Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: obstupesco, obstupescis, obstupui, - , obstupescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = stupirsi, intr., (incoativo di stupeo), (eng) = be stupefield, be struck, dumb, be astounded, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego obstupesco tu obstupescis ille obstupescit nos obstupescīmus vos obstupescītis illi obstupescunt | Io mi stupisco Tu ti stupisci Egli/Ella/Esso si stupisce Noi ci stupiamo Voi vi stupite Essi/Esse/Loro si stupiscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego obstupescēbam tu obstupescēbas ille obstupescēbat nos obstupescebāmus vos obstupescebātis illi obstupescēbant | Io mi stupivo Tu ti stupivi Egli/Ella/Esso si stupiva Noi ci stupivamo Voi vi stupivate Essi/Esse/Loro si stupivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego obstupui tu obstupuisti ille obstupuit nos obstupuĭmus vos obstupuistis illi obstupuērunt, obstupuere... | Io mi stupii Tu ti stupisti Egli/Ella/Esso si stupì Noi ci stupimmo Voi vi stupiste Essi/Esse/Loro si stupirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego obstupui tu obstupuisti ille obstupuit nos obstupuĭmus vos obstupuistis illi obstupuērunt, obstupuere... | Io si sono stupiti, si sono stupite Tu mi ero stupito, mi ero stupita Egli/Ella/Esso ti eri stupito, ti eri stupita Noi si era stupito, si era stupita Voi ci eravamo stupiti, ci eravamo stupite Essi/Esse/Loro vi eravate stupiti, vi eravate stupite |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego obstupuĕram tu obstupuĕras ille obstupuĕrat nos obstupuerāmus vos obstupuerātis illi obstupuĕrant | Io si erano stupiti, si erano stupite Tu mi fui stupito, mi fui stupita Egli/Ella/Esso ti fosti stupito, ti fosti stupita Noi si fu stupito, si fu stupita Voi ci fummo stupiti, ci fummo stupite Essi/Esse/Loro vi foste stupiti, vi foste stupite |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego obstupui tu obstupuisti ille obstupuit nos obstupuĭmus vos obstupuistis illi obstupuērunt, obstupuere... | Io si furono stupiti, si furono stupite Tu mi sarò stupito, mi sarò stupita Egli/Ella/Esso ti sarai stupito, ti sarai stupita Noi si sarà stupito, si sarà stupita Voi ci saremo stupiti, ci saremo stupite Essi/Esse/Loro vi sarete stupiti, vi sarete stupite |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego obstupuĕram tu obstupuĕras ille obstupuĕrat nos obstupuerāmus vos obstupuerātis illi obstupuĕrant | Io si erano stupiti, si erano stupite Tu mi fui stupito, mi fui stupita Egli/Ella/Esso ti fosti stupito, ti fosti stupita Noi si fu stupito, si fu stupita Voi ci fummo stupiti, ci fummo stupite Essi/Esse/Loro vi foste stupiti, vi foste stupite |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego obstupescam tu obstupesces ille obstupescet nos obstupescēmus vos obstupescētis illi obstupescent | Io mi stupirò Tu ti stupirai Egli/Ella/Esso si stupirà Noi ci stupiremo Voi vi stupirete Essi/Esse/Loro si stupiranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego obstupuĕro tu obstupuĕris ille obstupuĕrit nos obstupuerĭmus vos obstupuerĭtis illi obstupuĕrint | Io si saranno stupiti, si saranno stupite Tu mi sia stupito, mi sia stupita Egli/Ella/Esso ti sia stupito, ti sia stupita Noi si sia stupito, si sia stupita Voi ci siamo stupiti, ci siamo stupite Essi/Esse/Loro vi siate stupiti, vi siate stupite |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego obstupescam tu obstupescas ille obstupescat nos obstupescāmus vos obstupescātis illi obstupescant | Io mi stupisca Tu ti stupisca Egli/Ella/Esso si stupisca Noi ci stupiamo Voi vi stupiate Essi/Esse/Loro si stupiscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego obstupescĕrem tu obstupescĕres ille obstupescĕret nos obstupescerēmus vos obstupescerētis illi obstupescĕrent | Io mi stupissi Tu ti stupissi Egli/Ella/Esso si stupisse Noi ci stupissimo Voi vi stupiste Essi/Esse/Loro si stupissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego obstupuĕrim tu obstupuĕris ille obstupuĕrit nos obstupuerĭmus vos obstupuerĭtis illi obstupu;ĕrint | Io si siano stupiti, si siano stupite Tu mi fossi stupito, mi fossi stupita Egli/Ella/Esso ti fossi stupito, ti fossi stupita Noi si fosse stupito, si fosse stupita Voi ci fossimo stupiti, ci fossimo stupite Essi/Esse/Loro vi foste stupiti, vi foste stupite |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego obstupuissem tu obstupuisses ille obstupuisset nos obstupuissēmus vos obstupuissētis illi obstupuissent | Io si fossero stupiti, si fossero stupite Tu mi sarei stupito, mi sarei stupita Egli/Ella/Esso ti saresti stupito, ti saresti stupita Noi si sarebbe stupito, si sarebbe stupita Voi ci saremmo stupiti, ci saremmo stupite Essi/Esse/Loro fossero stupiti |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego obstupescĕrem tu obstupescĕres ille obstupescĕret nos obstupescerēmus vos obstupescerētis illi obstupescĕrent | Io mi stupirei Tu ti stupiresti Egli/Ella/Esso si stupirebbe Noi ci stupiremmo Voi vi stupireste Essi/Esse/Loro si stupirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego obstupuissem tu obstupuisses ille obstupuisset nos obstupuissēmus vos obstupuissētis illi obstupuissent | Io sarei stupito Tu saresti stupito Egli/Ella/Esso sarebbe stupito Noi saremmo stupiti Voi sareste stupiti Essi/Esse/Loro sarebbero stupiti |
IMPERATIVO | |
Presente | |
obstupesce obstupescite Futuro obstupescito obstupescito obstupescitote obstupescunto | stupisci stupite stupirai stupirà stupirete stupiranno |
INFINITO | |
Presente | |
obstupescĕre | stupir |
INFINITO | |
Perfetto | |
obstupuisse | essere stupito |
INFINITO | |
GERUNDIO | |
obstupescendi, obstupescendo, obstupescendum, obstupescendo... | di stupire ad a stupire stupire da, con.. stupire |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che stupisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.obstupescens Gen.obstupescentis Dat.obstupescenti Acc.obstupescentem Voc.obstupescens Abl.obstupescente, obstupescenti... | obstupescentes obstupescentium obstupescentibus obstupescentes obstupescentes obstupescentibus |
Femminile | |
Nom.obstupescens Gen.obstupescentis Dat.obstupescenti Acc.obstupescentem Voc.obstupescens Abl.obstupescente, obstupescenti... | obstupescentes obstupescentium obstupescentibus obstupescentes obstupescentes obstupescentibus |
Neutro | |
Nom.obstupescens Gen.obstupescentis Dat.obstupescenti Acc.obstupescens Voc.obstupescens Abl.obstupescente, obstupescenti... | obstupescentia obstupescentium obstupescentibus obstupescentia obstupescentia obstupescentibus |
Coniugazione di: obstupescitur, obstupescebatur, , - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = stupirsi, intr., (incoativo di stupeo), (eng) = be stupefield, be struck, dumb, be astounded, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
obstupescitur | si stupisce |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
obstupescebatur | si stupiva |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
obstupescetur | si stupirà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
obstupescatur | si stupisca |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
obstupesceretur | si stupisse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
obstupesceretur | si stupirebbe |